Wynik popodróżnej senności...

missfried

Pisałam to padnięta, po podróży. Ale będę kontynuować to, mimo że teraz wydaje się być beznadziejne i bez ładu. xD

Wszędzie słychać przenikliwy szum. On, gubi się wśród ludzi. 'Za dużo tu ich wszystkich, pierdolone zamieszanie', myśli. Wlecze nogami, znużony, mający w żołądku jedynie dym nikotynowy. Zmęczenie dominuje nad wszelkimi uczuciami. Z daleka można go pomylić z naćpanym ''dzieckiem smutku,,. Jedyną właściwą wskazówką określającą go odpowiednio jest jego ukochana koszulka Metallicy, Garage Inc. Jest ona w bardzo dobrym stanie, w przeciwieństwie do właściciela.
Wychudzona postać powlokła się na dworzec do kasy biletowej.
'Gdzie jechać? Dom odpada, tam zastanę matkę. Mam dosyć jej pierdolenia o tym jaki jestem okropny.'

Toxicity

No ja widzę, że się ładnie zaczyna...
Faktycznie trochę chaotycznie, ale przede wszystkim: krótko.
Czekam na ciąg dalszy.

missfried

wiem że krótkie, dalej nie chciało mi się pisać xD ale jak mi wróci wena to coś dopiszę i tu wrzucę Mruga

a ty też kontynuuj swoją opowieść

Toxicity

będę kontynuować ofc...
tylko ja bardziej nie piszę aktualnie z lenistwa niż z braku weny...
Ewa była to mnie męczyła w ten swój przeuroczy sposób, a teraz się byczę xD

missfried

a ja nie potrafię męczyć ludzi

Toxicity

Widzisz.
Tyś szczęściem nie męczącym, ną..